ภาษาลูเป็นภาษาที่ดัดแปลงหรือเล่นคำมาจากภาษาไทย ภาษาลู เก้ง กวาง เกย์ กระเทย LGBTQ+ นำมาใช้กันอย่างแพร่หลาย
ภาษาลู คือ
ภาษาลู คือ ภาษาที่นิยมใช้ในกลุ่มเก้ง กวาง เกย์ กระเทย LGBTQ+ ไม่ใช่ภาษาอย่างเป็นทางการ เป็นภาษาที่สร้างขึ้นมาคุยกับเพื่อนฝูง เพื่อไม่อยากให้คนทั่วไปรู้ ภาษาลูสืบทอดกันมายาวนานกว่า 20 ปี โดยส่งต่อการพูดคุยสื่อสารจากรุ่นต่อรุ่น ภาษาลูยังช่วยสร้างความสนุกสนาน สร้างอรรถรสในการพูดคุย
หลักการภาษาลู
การที่จะเกิดภาษาลูต้องมีการผสมคำเพื่อให้เกิดภาษาลูขึ้น โดยมีหลักการผสมคําในภาษาลู 4 ข้อ หลัก ๆ ที่ผู้ใช้ภาษาลู เข้าใจโดยทั่วกัน ดังต่อไปนี้
ข้อ 1 การผสมคําในภาษาลู
นําคําว่า “ลู” ไว้ด้านหน้าของคําที่ต้องการ หลังจากนั้นนํามาผวนกัน โดยต้องนําเสียงของ ตัวสะกดหรือวรรณยุกต์แที่อยู่ในคําเดิมมาเติมด้วยเพื่อให้เกิดความสวยงามของเสียง ตัวอย่างเช่น
- คําว่า “อา” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – อา หลังจากนั้นนํามาผวนเป็น “ลา – อู”
- คําว่า “เสื้อ” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – เสื้อ หลังจากนั้นนํามาผวนเป็น “เลื่อ – สู้”
- คําว่า “น้ํา” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – น้ํา หลังจากนั้นนํามาผวนเป็น “ล้าม – นู้ม”
- คําว่า “มาก” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – มาก หลังจากนั้นนํามาผวนเป็น “ลาก – มูก”
- คําว่า “ดึก” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – ดึก หลังจากนั้นนํามาผวนเป็น “หลึก – ดุก” เป็นต้น
ข้อ 2 การผสมคําในภาษาลูกรณีเปลี่ยนเสียงพยัญชนะ
คําที่เป็น รอเรือ หรือ ลอลิง ที่เป็นพยัญชนะต้นอยู่แล้ว ต้องเปลี่ยน รอเรือ หรือ ลอลิง นั้น เป็น สอเสือ หรือ ซอโซ่ แทน เพื่อไม่ให้เสียงซ้ํากับคําว่า “ลู”
- คําว่า “รัก” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – รัก เปลี่ยนเสียง ร เป็น ซ หลังจากนั้นนํามาผวนเป็น ซัก – รุก
- คําว่า “รีบ” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – รีบ เปลี่ยนเสียง ร เป็น ซ หลังจากนั้นนํามาผวนเป็น ซีบ – รุบ
- คําว่า “ร้อน” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – ร้อน เปลี่ยนเสียง ร เป็น ซ หลังจากนั้นนํามาผวน เป็น ซ้อน – ลูน
- คําว่า “ลิง” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – ลิง เปลี่ยนเสียง ล เป็น ซ หลังจากนั้นนํามาผวนเป็น ซิง – ลุง
- คําว่า “ลอก” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – ลอก เปลี่ยนเสียง ล เป็น ซ หลังจากนั้นนํามาผวน เป็น ซอก – ลูก เป็นต้น
ข้อ 3 การผสมคําในภาษาลู กรณีเปลี่ยนเสียงสระ
คําที่เป็น สระอู ต้องเปลี่ยนเป็น สระแอ หรือ สระอีแทน เพื่อไม่ให้เสียงซ้ํากับคําว่า “ลู”
- คําว่า “พูด” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – พูด เปลี่ยนเสียง อู เป็น แอ หรือ อี หลังจากนั้นนํามา ผวนเป็น ลูด – แพด, ลูด – พีด
- คําว่า “ลูก” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – ลูก เปลี่ยนเสียง อู เป็น แอ หรือ อีหลังจากนั้นนํามา ผวนเป็น ซูก – แลก, ซูก – ลีก (เปลี่ยนเสียง ล เป็น ซ ตามข้อที่ 2)
- คําว่า “จูบ” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – จูบ เปลี่ยนเสียง อู เป็น แอ หรือ อี หลังจากนั้นนํามา ผวนเป็น ว่า หลูบ – แจบ, หลูบ – จีบ
- คําว่า “ฝูง” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – ฝูง เปลี่ยนเสียง อู เป็น แอ หรือ อีหลังจากนั้นนํามา ผวนเป็น หลูง – แฝง, หลูง – ฝีง
- คําว่า “ปลูก” นํา “ลู” เติมข้างหน้าเป็น ลู – ปลูก เปลี่ยนเสียง อู เป็น แอ หรือ อีหลังจากนั้น นํามาผวนเป็น หลูก – แปลก, หลูก – ปลีก เป็นต้น
ข้อ 4 การผสมคําในภาษาลู กรณีคําหลายพยางค์
ในกรณีของคําที่ซับซ้อนหรือมีหลายพยางค์นั้น หลักการในการสร้างคํานั้น คือ แปลงให้ เป็นภาษาลูทีละพยางค์ ตัวอย่างเช่น
- คําว่า “กะเทย” แยกพยางคแออกเป็น กะ / เทย นํา “ลู” เติมข้างหน้าของแต่ละพยางคแเป็น ลู – กะ ลู – เทย หลังจากนั้นนําแต่ละพยางคแมาผวนเป็น หละ – กุ เลย – ทูย
- คําว่า “ข้อความ” แยกพยางคแออกเป็น ข้อ/ ความ นํา “ลู” เติมข้างหน้าของแต่ละพยางคแเป็น ลู – ข้อ ลู – ความ หลังจากนั้นนําแต่ละพยางคแมาผวนเป็น ล่อ – ขู้ ลาม – ควูม
- คําว่า “ขอบคุณ” แยกพยางคแออกเป็น ขอบ / คุณ นํา “ลู” เติมข้างหน้าของแต่ละพยางคแเป็น ลู – ขอบ ลู – คุณ หลังจากนั้นนําแต่ละพยางคแมาผวนเป็น หลอบ – ขูบ ลุน – คิน
- คําว่า “คิดถึง” แยกพยางคแออกเป็น คิด / ถึง นํา “ลู” เติมข้างหน้าของแต่ละพยางคแเป็น ลู – คิด ลู – ถึง หลังจากนั้นนําแต่ละพยางคแมาผวนเป็น ลิด – คุด หลึง – ถุง
- คําว่า “แดกดัน” แยกพยางคแออกเป็น แดก / ดัน นํา “ลู” เติมข้างหน้าของแต่ละพยางคแเป็น ลู – แดก ลู – ดัน หลังจากนั้นนําแต่ละพยางคแมาผวนเป็น แหลก – ดูก ลัน – ดุน
- คําว่า “รําคาญ” แยกพยางคแออกเป็น รํา / คาญ นํา “ลู” เติมข้างหน้าของแต่ละพยางคแเป็น ลู – รํา ลู – คาญ หลังจากนั้นนําแต่ละพยางคแมาผวนเป็น ซํา – รุม ลาน – คูน (เปลี่ยนเสียง ร เป็น ซ ตามข้อที่ 2)
- คําว่า “สมน้ําหน้า” แยกพยางคแออกเป็น สม / น้ํา / หน้า นํา “ลู” เติมข้างหน้าของแต่ละพยางคแ เป็น ลู – สม ลู – น้ํา ลู – หน้า หลังจากนั้นนําแต่ละพยางคแมาผวนเป็น หลม – สุม ล้าม – นู้ม ล่า – นู่
ตัวอย่างภาษาลู
คำแปล | ภาษาลู |
---|---|
กด | หลด-กุด |
กรอบ | หลอบ-กูบ |
กลม | ลม-กุม |
กล้วย | ล่วย-กู้ย |
กล่อม | หล่อม-กุ่ม |
กล้า | ล่า-กู้ |
กวน | ลวน-กูน |
กวาง | ลาง-กวูง |
ก้าง | ล่าง-กู้ง |
การบ้าน | ลาน-กูน ล่าน-บู้น |
กิน | ลิน-กุน |
เก้ง | เล่ง-กู้ง |
เกม | เลม-กูม |
เกย์ | เล-กู |
เกลียด | เหลียด-กูด |
เกา | เลา-กู |
ขน | หลน-ขุน |
ขนุน | หละ-ขุ หลุน-หนิน |
ขวด | หลวด-ขูด |
ของ | หลอง-ขูง |
ขัน | หลัน-ขุน |
ขาว | หลาว-ขูว |
ข้าศึก | ล่า-ขู้ หลึก-สุก |
เขิน | เหลิน-ขูน |
คม | ลม-คุม |
คะแนน | หละ-ขุ แลน-นูน |
คัน | ลัน-คุน |
เครียด | เลียด-คูด |
คลอด | ลอด-คูด |
งง | ลง-งุง |
งมงาย | ลม-งุม ลาย-งูย |
งู | ลู-งี |
เงียบ | เลียบ-งูบ |
เงือก | เลือก-งูก |
จําเลย | ลํา-จุม เซย-ลูย |
จิก | หลิก-จุก |
จีบ | หลีบ-จูบ |
จูบ | หลูบ-แจบ / หลูบ-จีบ |
เจ๊ง | เล้ง-จุ๊ง |
แจกแจง | แหลก-จูก แลง-จูง |
ชม | ลม-ชุม |
ช่วยเหลือ | ล่วย-ชู่ย เสือ-หลู |
ชัดเจน | ลัด-ชุด เลน-จูน |
ชิด | ลิด-ชุด |
เชิญ | เลิน-ชูน |
เชิด | เลิด-ชูด |
แชร์ | แล-ชู |
ซ้อน | ล้อน-ชู้น |
ซอย | ลอย-ซูย |
ญาติ | ลาด-ยูด |
ดอกไม้ | หลอก-ดูก ล้าย-มู้ย |
ดึก | หลึก-ดุก |
เด็ก | เหล็ก-ดุก |
แดง | แลง-ดูง |
ตุ๊ด | ลุด-ติ๊ด |
แต๊บ | แล๊บ-ตุ๊บ |
แท้ง | แล้ง-ทู้ง |
นก | ลก-นุก |
น้อย | ล้อย-นู้ย |
น่ารัก | ล่า-นู่ ซัก-รุก |
น้ําลาย | ล้าม-นู้ม ซาย-ลูย |
บ้า | ล่า-บู้ |
เบา | เลา-บูว |
เบื่อ | เหลื่อ-บู่ |
พ่อ | ล่อ-พู่ |
พูด | ลูด-แพด / ลูด-พีด |
แม่ | แล่-มู่ |
ยาว | ลาว-ยูว |
ยิ้ม | ลิ้ม-ยุ้ม |
เยอะ | เลอะ-ยุ |
ร้องไห้ | ซ้อง-ลู้ง ล่าย-หู้ย |
รัก | ซัก-รุก |
รับ | ซับ-รุบ |
ร้าย | ซ้าย-รู้ย |
รีด | ซีด-รูด |
รุก | ซุก-แร็ก / ซุก-ริก |
เร็ว | เซ็ว-รูว |
แรง | แซง-ลูง |
แรด | แซด-รูด |
ลบหลู่ | ซบ-ลุบ สู่-แหล่ / ซบ-ลุบ สู่-หลี่ |
ลูกชาย | ซูก-แลก ราย-ชูย/ ซูก-ลีก ราย-ชูย |
ลูกสาว | ซูก-แลก หลาว-สูว / ซูก-ลีก หลาว-สูว |
เล็ก | เซ็ก-ลุก |
เลว | เซว-ลูว |
แล้วแต่ | แซ้ว-ลู้ว แหล่-ตู่ |
สงสาร | หลง-สุง หลาน-สูน |
สมควร | หลม-สุม ลวน-คูน |
สวย | หลวย-สูย |
สวัสดี | หละ-สุ หลัด-หวุด ลี-ดู / สะหลัด-หวุด-ลี-ดู |
สะใจ | หละ-สุ ไล-จุย |
หญิง | หลิง-หยุง |
หนัก | หลัก-หนุก |
หล่อ | ส่อ-หลู่ |
หอม | หลอม-หูม |
เหม็น | เหล็น-หมุน |
แหลม | แสม-หลูม |
ใหญ่ | ไหล่-หยุ่ย |
ไหน | ไหล-หนุย |
อร่อย | หละ-อุ ส่อย-หลู่ย |
อิจฉา | หลิด-อุด หลา-ฉู |
ดอกทอง | หลอก-ดูก ลอง-ทูง |
กะหรี่ | หละ-กุ สี่-หรู่ |
ช้างน้อย | ล้าง-ชู้ง ล้อย-นู้ย |
แมงดา | แลง-มูง ลา-ดู |
ชะนี | ละ-ชุ ลี-นู |
ตอแหล | ลอ-ตู แส-หลู |
ถั่วดํา | หลั่ว-ถุ่ว ลํา-ดุม |
เย | เล-ยู |
ลําไย | ซํา-ลุม ไล-ยุย |
เสือก | เหลือก-สูก |
ภาษาลู เป็นภาษาที่นิยมใช้ในกลุ่ม LGBTQ+ โดยใช้หลักการสลับตำแหน่งและผวนคำ เพื่อการสื่อสารเฉพาะกลุ่ม หรือเพื่อไม่ให้คนอื่นรู้ความหมาย ภาษาลู มีประวัติมายาวนานกว่า 20 ปี และสืบทอดกันมาจากรุ่นต่อรุ่น ภาษาลู ยังช่วยสร้างความสนุกสนานและอรรถรสในการพูดคุย
ถ้าคุณอยากเรียนรู้ภาษาลู คุณสามารถเริ่มได้จากการเล่นคำกับ ‘คำควบกล้ำ’ แล้วเติมสระ ‘อู’ เข้าไปแทน ตัวอย่างเช่น ‘ลู+ป๊อบ’ แล้วเอาตัว ‘ล.ลิง’ ไปใส่ตรงสระและเสียงข้างหน้า ‘ล๊อบ-ปุ๊บ’ หรือคุณสามารถดูตัวอย่างการใช้ภาษาลูจากดาราที่รู้จักกันดี เช่น นุ่น วรนุช, สาวปันปัน สุทัตตา, ใหม่ ดาวิกา
ภาษาลู เป็นภาษาที่มีเอกลักษณ์และเป็นเอกสิทธิ์ของกลุ่ม LGBTQ+ ถ้าคุณไม่ได้อยู่ในกลุ่มนี้ คุณควรใช้ภาษาลูอย่างเหมาะสมและเคารพผู้อื่น เพื่อไม่ให้เกิดความเข้าใจผิดหรือการโดนเม้าท์!
ข้อมูลอ้างอิง
sure.su.ac.th. “ลาภูลาษูซูแล : ภาษาลูกับการสร้างอัตลักษณ์ของกลุ่มกะเทย” [online]. เข้าถึงได้จาก: http://www.sure.su.ac.th/xmlui/bitstream/id/cc2b64d8-4cfb-4ec3-b851-4a72f24e8fe8/BA_Poonyaporn_Roopkean.pdf สืบค้น 19 กรกฎาคม 2565