นิทานอีสป : สุนัขจิ้งจอกหางด้วน (The Fox Without a Tail)

สุนัขจิ้งจอกหางด้วนที่พยายามชักชวนสุนัขจิ้งจอกตัวอื่นๆ ตัดหางทิ้ง นิทานอีสปแสนสนุกที่สอนใจให้เรารู้จักยอมรับความเป็นตัวเอง และอย่าพยายามเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น

สุนัขจิ้งจอกหางด้วน

สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งหลุดออกจากกับดักของนายพรานมาได้เพราะดิ้นหนีจนหางขาดติดอยู่ที่กับดัก หมาจิ้งจอกรู้สึกอับอายมากที่หางด้วนเมื่อกลับเข้าฝูงจึงพูดจาหว่านล้อมให้สุนัขจิ้งจอกทุกตัวตัดหางทิ้งจะได้หางด้วนเหมือนกับตน

“ข้าเพิ่งคิดออกว่า หางที่เป็นพวงยาวนี่มันช่างเกะกะ รุ่มร่ามจริงๆ วิ่งก็ช้า ข้าจึงตัดหางทิ้งซะ…ทำให้สง่างาม โดดเด่น และวิ่งเร็วขึ้นกว่าเดิมเยอะเลย พวกเจ้าก็น่าจะตัดหางทิ้งเหมือนข้านะ” แล้วเพื่อนๆของมันทั้งหมด ต่างก็คล้อยตามไปกับวาจาที่เจ้าเล่ห์นั่น

สุนัขจิ้งจอกอาวุโสตัวหนึ่ง ที่คอยเฝ้าดูเหตุการณ์อยู่ใกล้ๆจึงพูดขึ้นว่า “พวงหางที่ดูสวยงามของพวกเราเป็นสิ่งที่มีค่า เราควรภาคภูมิใจกับมันแล้วข้าก็เห็นว่าสุนัขจิ้งจอกหางด้วนไม่เห็นมีอะไรวิเศษตรงไหน! เจ้าอย่าพยายามมาหลอกพวกเราให้ยากเลยดีกว่า เจ้าอับอายที่ไม่มีหาง ก็เลยคิดจะให้พวกเราตัดหางทิ้งเหมือนอย่างเจ้าใช่ไหมล่ะ”

ในเวลานั้น สุนัขจิ้งจอกหางด้วนรู้สึกสมเพชตัวเอง และอับอายเป็นอย่างมากส่วนเพื่อนสุนัขจิ้งจอกตัวอื่น เมื่อได้ฟัง ก็พากันเมินหน้าหนีไม่มีตัวใดหลงเชื่อและและคิดอยากคบค้าสมาคมกับสุนัขจิ้งจอกหางด้วนอีกเลย

The Fox Without a Tail

A Fox that had been caught in a trap, succeeded at last, after much painful tugging, in getting away. But he had to leave his beautiful bushy tail behind him.

For a long time he kept away from the other Foxes, for he knew well enough that they would all make fun of him and crack jokes and laugh behind his back. But it was hard for him to live alone, and at last he thought of a plan that would perhaps help him out of his trouble.

He called a meeting of all the Foxes, saying that he had something of great importance to tell the tribe.

When they were all gathered together, the Fox Without a Tail got up and made a long speech about those Foxes who had come to harm because of their tails.

This one had been caught by hounds when his tail had become entangled in the hedge. That one had not been able to run fast enough because of the weight of his brush. Besides, it was well known, he said, that men hunt Foxes simply for their tails, which they cut off as prizes of the hunt. With such proof of the danger and uselessness of having a tail, said Master Fox, he would advise every Fox to cut it off, if he valued life and safety.

When he had finished talking, an old Fox arose, and said, smiling:

“Master Fox, kindly turn around for a moment, and you shall have your answer.”

When the poor Fox Without a Tail turned around, there arose such a storm of jeers and hooting, that he saw how useless it was to try any longer to persuade the Foxes to part with their tails.