นิทานอีสป : กระต่ายกับกบ เป็นเรื่องราวที่เล่าถึงกระต่ายป่าฝูงหนึ่งที่มีนิสัยขี้ขลาด ชอบตื่นตกใจกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง จึงมักโดนสัตว์ตัวอื่นๆแกล้งอยู่เป็นประจำ พวกมันรู้สึกเหนื่อยล้ากับการต้องอยู่อย่างอกสั่นขวัญแขวนแบบนี้เหลือเกิน จึงตัดสินใจจะจบชีวิตลงด้วยการกระโดดลงน้ำ แต่พอเจ้ากระต่ายวิ่งไปถึงสระน้ำ บรรดากบซึ่งกำลังนั่งเล่นอยู่ริมสระก็ตกใจนึกว่ามีอันตรายมา พากันกระโดดหนีลงน้ำอย่างรวดเร็ว กระต่ายตัวหนึ่งเห็นดังนั้น จึงบอกกับกระต่ายตัวอื่นๆว่า “ช้าก่อนเพื่อนๆ เราอย่าคิดฆ่าตัวตายกันเลย เห็นมั้ยว่ายังมีสัตว์อื่นที่อ่อนแอและขี้ขลาดกว่าพวกเราเสียอีก” ในที่สุดพวกกระต่ายได้หันหลังไปแล้ว
กระต่ายกับกบ
กระต่ายป่าฝูงหนึ่งมีนิสัยขี้ขลาด ชอบตื่นตกใจกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง จึงมักโดนสัตว์ตัวอื่น ๆ แกล้งอยู่เป็นประจำ พวกมันรู้สึกเหนื่อยล้ากับการต้องอยู่อย่างอกสั่นขวัญแขวนแบบนี้เหลือเกิน จึงตัดสินใจจะจบชีวิตลงด้วยการกระโดดลงน้ำ แต่พอเจ้ากระต่ายวิ่งไปถึงสระน้ำ บรรดากบซึ่งกำลังนั่งเล่นอยู่ริมสระก็ตกใจนึกว่ามีอันตรายมา พากันกระโดดหนีลงน้ำอย่างรวดเร็ว กระต่ายตัวหนึ่งเห็นดังนั้น จึงบอกกับกระต่ายตัวอื่น ๆ ว่า “ช้าก่อนเพื่อน ๆ เราอย่าคิดฆ่าตัวตายกันเลย เห็นมั้ยว่ายังมีสัตว์อื่นที่อ่อนแอและขี้ขลาดกว่าพวกเราเสียอีก”
The Hares & the Frogs
Hares, as you know, are very timid. The least shadow, sends them scurrying in fright to a hiding place. Once they decided to die rather than live in such misery. But while they were debating how best to meet death, they thought they heard a noise and in a flash were scampering off to the warren. On the way they passed a pond where a family of Frogs was sitting among the reeds on the bank. In an instant the startled Frogs were seeking safety in the mud.
“Look,” cried a Hare, “things are not so bad after all, for here are creatures who are even afraid of us!”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ในโลกนี้ยังมีคนที่เป็นทุกข์กว่าเราอยู่เสมอ
However unfortunate we may think we are there is always someone worse off than ourselves.